ترس از صمیمیت چیست؟ چگونه تشخیص دهیم و چگونه درمان کنیم؟
بیشتر انسانها خواهان عشق هستند. اما نکته‌ای که بسیاری از ما نمی‌دانیم این است که در اعماق وجود خود ممکن است از عشق وحشت داشته باشیم. ترس از صمیمیت می‌تواند به گونه‌ای وارد روابط ما شود که ما حتی متوجه آن نشویم. می‌تواند روابط ما را خراب کند، دیگران را از ما دور کند و به آرامی پیوندی را که به سختی سعی می‌کنیم از آن محافظت کنیم، از بین ببرد.
نکته دشوار در مورد ترس از صمیمیت این است که همیشه خودش را نمایان نمی‌کند. پشت بهانه‌ها، پشت مکالمات سطحی و پشت ظاهر عاشقانه زیبایی که خودمان ساخته‌ایم، پنهان می‌شود. اگر در ایجاد و حفظ صمیمیت دچار مشکل هستید، پیشنهاد می‌کنیم این مطلب را که از طرف کلینیک روانشناسی آوان برای شما آماده شده است، مطالعه نمایید.
نشانه‌های ترس از صمیمیت چیست؟
مکالمات سطحی: اگر متوجه شدید که از گفتگوهای عمیق در مورد احساسات، ترس‌ها یا ضعف‌های عاطفی خود اجتناب می‌کنید، می‌تواند نشانه ترس شما از صمیمیت باشد. مطمئنا، صحبت کردن در مورد روزتان، برنامه‌هایتان یا حتی سرگرمی‌هایتان آسان‌تر است، اما وقتی صحبت از به اشتراک گذاشتن بخش‌هایی از خودتان می‌شود که احساس ضعف می‌کنید، به احتمال زیاد عقب‌نشینی می‌کنید؟ این اجتناب باعث ایجاد فاصله می‌شود و از ایجاد ارتباط عاطفی واقعی جلوگیری می‌کند.
اجتناب از بیان نقاط ضعف: ضعف‌های ما می‌توانند ترسناک باشند. اجازه دادن به کسی که عیب‌ها، ترس‌ها و گذشته‌تان را ببیند، باعث می‌شود احساس کنید که در معرض دید قرار گرفته‌اید. بنابراین، برای محافظت از خود، ممکن است از نشان دادن هرگونه «ضعف عاطفی» اجتناب کنید. ممکن است نیازهای عاطفی خود را کم اهمیت جلوه دهید یا حتی ممکن است وانمود کنید که خوب هستید. ترس از نشان دادن نقاط ضعف، شما را از ارتباط کامل با شریک زندگی باز می‌دارد.
ترس از نزدیکی: اگر تمایل دارید از ایجاد صمیمیت در رابطه عقب نشینی کنید، احتمالا از صمیمیت می‌ترسید. ممکن است شروع کنید به دعوا بر سر مسائل کوچک یا بر معایب شریک زندگی خود تمرکز کنید ویا به دنبال دلایلی برای ایجاد فاصله عاطفی بگردید. این رفتارها اغلب ناشی از ترس نزدیک شدن بیش از حد و آسیب دیدن است، بنابراین ناخودآگاه شریک زندگی خود را کنار می‌زنید تا از خود محافظت کنید.
بزرگترین مشکل ترس از صمیمیت این است که در جایی که باید نزدیکی ایجاد شود، فاصله ایجاد می‌کند. با حفظ هوشیاری خود و امتناع از ضعف های خود، شناخت واقعی خود را برای همسرتان غیرممکن می‌کنید. (پیشنهاد می‌شود مطلب ترحم به خود، دشمن خاموش زندگی را مطالعه کنید.)
ترس از صمیمیت چه آسیبی به روابط ما می‌زند؟
قطع ارتباط عاطفی: روابط از طریق صمیمیت عاطفی رشد می‌کنند. وقتی از گفتگو در خصوص ضعف‌های عاطفی خود اجتناب می‌کنید، عاملی را که عشق را معنادار می‌کند قطع می‌کنید. یعنی شما توانایی واقعی دیده شدن و درک شدن توسط شریک زندگی خود را مسدود می‌کنید. با گذشت زمان، قطع ارتباط عاطفی ایجاد می‌شود که می‌تواند احساسات شما و شریک زندگی‌تان را کم رنگ کند.
ناامیدی و رنجش: وقتی یکی از طرفین رابطه از صمیمیت می‌ترسد، اغلب منجر به ناامیدی برای هر دو طرف می‌شود. فردی که از صمیمیت می‌ترسد ممکن است احساس کند در تلاش‌های شریک زندگی خود برای نزدیک شدن به دام افتاده است. در همین حال، شریک دیگر ممکن است احساس کند که دائماً بیرون از دایره صمیمیت قرار دارد یا در فاصله نگه داشته شده است. این می‌تواند منجر به ناامیدی، سوء تفاهم و در نهایت رنجش هر دو طرف شود.
خود تخریبی: ترس از صمیمیت اغلب منجر به رفتارهای خود تخریبی می‌شود. ممکن است شروع به ایجاد مشکلاتی در رابطه کنید که در واقع وجود ندارند، مانند دعوا بر سر مسائل کوچک، تمرکز بر نواقص شریک زندگی خود یا یافتن دلایلی برای عقب نشینی عاطفی. این خود تخریبی از محل ترس ناشی می‌شود، اما در نهایت به همان رابطه‌ای که می‌خواهید از آن محافظت کنید آسیب می‌رساند.
غلبه بر ترس از صمیمیت عاطفی نیاز به زمان و تلاش دارد، اما اگر می‌خواهید با کسی ارتباط عمیق و معناداری ایجاد کنید، ضروری است که بر ترس خود غلبه کنید.
چگونه بر ترس از صمیمیت غلبه کنیم؟
ترس خود را بپذیرید: اولین قدم برای غلبه بر ترس از صمیمیت، اذعان به وجود آن است. از بین بردن ترس از صمیمیت آسان است، به خود بگویید که مستقل هستید یا به کسی نیاز ندارید. اما در اعماق وجودتان اگر از ضعف‌های عاطفی خود می‌ترسید، مهم است که این ترس را به همان اندازه که هست تشخیص دهید. اعتراف به اینکه ترس از صمیمیت دارید، شما را ضعیف نمی‌کند، بلکه باعث می‌شود خودآگاه باشید.
به ضعف‌های خود متمایل شوید: دیدن ضعف‌های خودمان ناراحت کننده است، اما برای ایجاد صمیمیت واقعی ضروری است. با باز کردن احساسات، ترس‌ها و نیازهای کوچک خود شروع کنید. ممکن است در ابتدا ترسناک به نظر برسد، اما هرچه بیشتر پیش بروید، راحت‌تر خواهید شد. با گذشت زمان متوجه خواهید شد که اذعان و پذیرش ضعف‌های عاطفی، ارتباطات عمیق‌تر و معنا داری با شریک زندگی شما ایجاد می‌کند.
با شریک زندگی خود ارتباط برقرار کنید: اگر با صمیمیت مشکل دارید، در مورد آن با شریک زندگی خود صحبت کنید. بگذارید بداند که این مربوط به او نیست، به ترس خودتان از صمیمیت مربوط می‌شود. با برقراری ارتباط آشکار، می‌توانید برای ایجاد فضای امن جهت برطرف کردن ضعف‌های عاطفی با یکدیگر همکاری کنید. ممکن است شریک زندگی شما بیشتر از آنچه تصور می‌کنید شما را درک کند و حمایت او می‌تواند رویارویی با ترس‌های شما را آسان‌تر کند.
شفقت به خود را تمرین کنید: ترس از صمیمیت اغلب از محل آسیب‌های گذشته و اعتماد به نفس پایین ناشی می‌شود. شاید قبلاً صدمه دیده‌اید یا شاید می‌ترسید که «به اندازه کافی» لایق نباشید. لازم است در حین کار با این ترس‌ها با خودتان مهربان باشید. ایجاد صمیمیت به زمان نیاز دارد و خوب است که شتاب نکنید. نکته کلیدی این است که به حرکت رو به جلو ادامه دهید، حتی اگر احساس ناراحتی کنید.
مواردی که از آنها ترس دارید (صمیمیت، ضعف، نزدیکی)، دقیقاً همان مواردی هستند که در رابطه عاطفی به آنها نیاز دارید. عشق واقعی بدون ریسک اتفاق نمی‌افتد. بدون آشکار کردن ضعف‌ها و همه ویژگی‌های مثبت و منفی اتفاق نمی‌افتد. ترس از صمیمیت ممکن است شما را از درد آسیب دیدگی محافظت کند، اما شما را از تجربه عمیق عشقی که روابط را بسیار قدرتمند می‌کند، باز می‌دارد.
وقتی ترس خود را رها می‌کنید، زمانی که به خود اجازه می‌دهید ضعف‌های خود را پذیرا باشید، در را به روی ارتباط واقعی باز می‌کنید. بله، خطر آسیب دیدن وجود دارد، اما امکان ایجاد عشقی قوی‌تر، عمیق‌تر و معنادارتر از آنچه تصور می‌کردید نیز وجود دارد.
برای مطالعه مطالب بیشتر و دسترسی به تست‌های روانشناسی به سایت مرکز مشاوره آوان مراجعه کنید.
