پیوند چربی شکم با درد مزمن: نکاتی برای کاهش وزن
اگر چه خوب است که بتوانید دوباره شلوار جین قدیمی مورد علاقه خود را ببندید، مهمترین جنبه وزن شما تأثیر آن بر سلامت کلی شما است. نظارت بر چربی بدن به ارزیابی عوامل خطر مرتبط با چربی اضافی بدن از جمله بیماری قلبی، فشار خون بالا، دیابت نوع 2، سنگ کیسه صفرا، مشکلات تنفسی و برخی سرطان ها کمک می کند. اکنون، یک مطالعه ارتباط بین چربی شکم و درد گسترده اسکلتی عضلانی را ایجاد کرده است.
این مطالعه در مورد درد شکم چه چیزی دریافت کرد؟
محققان دانشگاه تاسمانی و سایر موسسات به داده های بیش از 32000 شرکت کننده در مطالعه Biobank بریتانیا نگاه کردند. دانشمندان با استفاده از تصویربرداری پیشرفته MRI، بافت چربی احشایی مضر (VAT) را اندازه گیری کردند که اندامهای داخلی را احاطه کرده و به درد چربی شکم و بافت چربی زیر جلدی (SAT) کمک میکند، که بین پوست و ماهیچه ها ذخیره می شود و در مقادیر کم محافظت می کند اما مضر است.
شرکت کنندگان همچنین پرسشنامه هایی را در مورد درد مزمن در نواحی مختلف بدن تکمیل کردند. محققان چگونگی ارتباط میزان چربی شکم با گزارش های درد مزمن را تجزیه و تحلیل کردند و در عین حال عوامل دیگری مانند سن، عادات سبک زندگی و سایر شرایط سلامتی را در نظر گرفتند.
یافته های مطالعه که در مجله Regional Anesthesia & Pain Medicine منتشر شد، نشان داد که شرکت کنندگان با سطوح بالاتر چربی احشایی و زیر جلدی شکم، احتمال بیشتری برای گزارش درد مزمن، بهویژه در گردن، پشت، لگن و زانو داشتند. ارتباط بین چربی شکم و درد به ویژه در زنان قوی تر بود.
چربی شکم و درد مزمن
جنی استنفورد، MD، پزشک طب چاقی و مشارکت کننده پزشکی در سازمان حمایت از مصرف کنندگان توضیح می دهد که هر دو نوع چربی شکم، SAT و VAT، عمدتا از بافت چربی سفید (WAT) تشکیل شده اند که به دلیل ماهیت التهابی آن با درد مزمن مرتبط است. مواد مخدر. برخلاف بافت چربی قهوه ای (BAT)، WAT بیشتر پیش التهابی است. او می گوید که این خطر مقاومت به انسولین، نفوذ اندام های چربی، چاقی، میکروبیوم نامتعادل، درد مفاصل و سایر شرایط را افزایش می دهد.
چرا زنان مستعد درد شکم هستند؟
دکتر استنفورد میگوید معمولاً زنان پس از بارداری، پس از یائسگی یا شرایط خاص همراه با سطوح بالای استروژن، چربی شکمی بیشتری دارند.
او می افزاید، زنانی که در حال حاضر بیشتر مستعد ابتلا به بیماری هایی مانند فیبرومیالژیا هستند، ممکن است به دلیل اثرات چربی شکم، درد مزمن را تشدید کنند.
چگونه از درد ناشی از چربی شکم جلوگیری کنیم
برای جلوگیری از درد شکم، حفظ سطح چربی شکم سالم ضروری است، زیرا بیش از حد با درد مزمن ارتباط نزدیکی دارد. دکتر استنفورد توضیح می دهد که سلول های چربی در ناحیه شکم به انسولین تنظیم کننده قند خون و کورتیزول مرتبط با استرس، دو هورمونی که هم در تجمع چربی شکم و هم به درد مزمن کمک می کنند، بسیار حساس هستند.
او می گوید: «در نتیجه، نه تنها می توان چربی های شکم را راحت تر جمع کرد، بلکه از دست دادن آن نیز دشوارتر است. او می گوید: «این به ویژه در بیمارانی که اضافه وزن یا چاق هستند یا استرس مزمن یا مقاومت به انسولین دارند، که در این موارد سطح کورتیزول و انسولین اغلب بالا است، صادق است.
چهار راه آسان برای از بین بردن چربی شکم
از مصرف قندهای اضافه شده خودداری کنید
دکتر استنفورد می گوید، محدود کردن قابل توجه نوشیدنی های شیرین شده با شکر (و سایر قندهای اضافه شده) بهترین راه برای سوزاندن چربی شکم است. شواهد نشان می دهد که هر چه قند بیشتری مصرف کنید، احتمال چربی سفید شکمی بیشتر می شود.
تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) را امتحان کنید
دکتر استنفورد خاطرنشان می کند: «تمرین تناوبی با شدت بالا همچنین مزایایی برای سوزاندن چربی شکم دارد. این نوع ورزش، دوره های کوتاه مدت فعالیت شدید را با دوره های استراحت جایگزین می کند. برخی از تمرینات با شدت کمتر نیز ممکن است به کاهش توده چربی شکمی و احشایی کمک کنند. HIIT مبتنی بر دوچرخه سواری و فواصل دویدن هر دو در سوزاندن چربی شکم موثر هستند.
به دنبال چیزی کم تاثیر هستید؟ گزینه های HIIT زیادی وجود دارد که روی مفاصل ملایم هستند و خطر آسیب کمی دارند. به عنوان مثال، این تمرین را امتحان کنید که می توانید مستقیماً در خانه انجام دهید که نیازی به پریدن یا تجهیزات ندارد.
اگر می توانید بیشتر بخوابید
کیفیت و کمیت خواب نیز در کاهش چربی شکم بسیار مهم است. دکتر استنفورد توضیح می دهد که خواب به تنظیم سطح کورتیزول، انسولین و گرلین (هورمونی که اشتها را افزایش می دهد) کمک می کند. مشکل چرت زدن؟ نکات برتر ما را برای داشتن یک استراحت خوب در شب بررسی کنید.
سعی کنید استرس خود را کاهش دهید
استرس مزمن باعث ترشح کورتیزول می شود، هورمونی که ذخیره چربی در ناحیه شکم را افزایش می دهد. تکنیک هایی مانند مدیتیشن ذهن آگاهی، یوگا و تمرینات تنفس عمیق می توانند به کاهش سطح کورتیزول کمک کنند.